FF checken
Door: Judith
Blijf op de hoogte en volg Judith
27 December 2006 | Peru, Ayacucho
Nog een week Ayacucho-leven. De emotionele afscheidssessies zijn begonnen... Misschien heeft u de indruk dat dat leven alleen uit straatschoffies bestaat, maar nee dat is niet zo. Naast het werk hebben we ook een social life (toch amigas?¿). Er staat namelijk ook wel eens een vrije dag in het rooster. Ik heb het geluk een kamer dichtbij huize Los Cachorros te hebben. Maar dit betekent dat ik ook op vrije dagen de jongens om zes uur ´s ochtends hoor bleren. Om toch m´n schoonheidsslaapje af te kunnen maken, stop ik van die charmante, gele oordopjes in mn oren en lukt het me om tot een uur of acht te blijven liggen. Dan sta ik op en neem ik wel of geen douch. De douch is niet warm. De kraan helemaal open betekent ijskoud water. De kraan op pisstraal betekent lauw water, maar ja dan zit ik weer met het probleem dat ik mn haar niet uitgespoeld krijg. Dus dan toch maar weer de kraan voor een paar seconden voluit open om alles af te spoelen. Ok, probleem van de douch opgelost.
Even mail checken.
Mijn ontbijt. Ik heb geen eigen keuken en loop bij het opvanghuis binnen. De kinderen eten chaplas, broodjes lucht waar ze boter of jam opdoen. Behalve boter, jam, smeerworst en kaas is er weinig beleg. De chaplas kwamen m´n oren uit en daarom ben ik overgestapt op yoghurt met cornflakes. Dan is het tijd voor de was. Een handwas wel te verstaan, wasmachines heb ik hier nog niet gezien. Eén van de moeders van de jongens doet mijn was, maar ik wil haar niet lastig vallen (of shockeren...) met mijn vieze onderbroeken en daarom doe ik dat netjes zelf boven op het dak van Los Cachorros in een grote wasbak. Maar dit gaat me slecht af: het ondergoed dat ooit wit was ziet nu erg troebel.
Even mail checken.
Tijd voor de dagactiviteit. Op vrije dagen kan ik natuurlijk van alles doen. Thee drinken bij m´n Hollandse amigitas. Winkelen in de stad. Een uur op straat hangen bij de weegschaal-kinderen. Spaans les. Een spontaan uitje buiten de stad met één van de jongens. Alle afstanden overbrug ik met de motortaxi. Waar ik in Holland lekker het fietsie zou pakken, moet hier de benenwagen gebruikt worden. Maar ik vind de benenwagen veel te veel te tijd in beslag nemen en neem daarom altijd een motortaxi. Anderen noemen het lui. Tussen de middag eten de kinderen hun eerste warme maaltijd. Twee keer per dag rijst werd me te veel. Er is één bakker in de stad die bruin multigranen brood verkoopt (goddank) waar de Holandesas vaste klant zijn.
Even mail checken.
Natuurlijk is het nodig dat er boodschappen gedaan worden. In het centrum zijn twee supermarkten waar vooral veel koekjes, frisdrank, snoep en koekjes te vinden zijn. Helaas geen rekken met knorr-kruidenzakjes. Voor groenten, fruit en vlees moeten we naar de markt. Heerlijk hoe de ´frisse´ waren daar liggen te broeien in buitentemperatuur, lees 25 graden. Aangezien mijn lichaam na een week of zes Ayacucho dubbele weerstand had opgebouwd, kan ik mijn maag gewoon alles hebben. Ik ben meestal erg moe van het zitten in de motortaxi dat ik op de markt gewoon even moet uitrusten. Tijd voor een verse vruchtensap. Op de Ayacuchaanse markten zijn rijen sappenbarren te vinden, waar je je eigen sap kan samenstellen. Appel met banaan, kiwi met wortel, mijn favouriet sinaasappel met ananas. En je krijgt er gratig een paar minuten geblabla met de verkoopster bij.
Even mail checken.
De andere vrijwilligsters wonen bij elkaar en hebben een keuken tot hun beschikking. Een keuken zonder koelkast, maar mét campinggasstelletje met twee pitjes. Daarbij genieten we van de aanwezigheid van huisdier Frits, de gezellige rat die het nodig vindt om overal zijn drolletjes achter te laten. In de keuken proberen we af en toe wat lekkers te kokkerellen, maar zonder de kruidenzakjes van de AH ben ik geen held (en ja mét zakjes kan ik zelfs gerechten verpesten). Ik kom niet verder dan pasta met een rode saus. Maar helaas, de laatste tijd komt het er zelden meer van. Uiteten of wat halen is spotgoedkoop en veel te makkelijk. U begrijpt, ik kom structureel vitaminen te kort.
Even mail checken.
Na het eten zitten we negen van de tien keer bij klusjuf op het bed, luisteren radio (tv, wat is dat?). Nee ik ga niet uitleggen dat we een breiclubje hebben, want dat bevestigt alleen maar het achterhaalde geiten-wollen-sokken-idee dat bestaat over ontwikkelingswerk. Als er meer mensen vrij zijn en we energie over hebben (wat in de eerste maanden veel meer voorkwam dan de laatste maanden) gaan we naar de stamkroeg Magia Negra, onder intimi Viagra Negra. We weten inmiddels redelijk de weg en mochten zelfs een keer ons eigen stokbrood kruidenboter (lees: pizzabodem met knoflook) klaarmaken. Een eventueel vervolg is de discotheek Maxxoh, waar alle ienimini Peruaantjes netjes in paartjes salsa-dansen. Het valt echt niet op dat er een paar lange, lompe, gekke gringa´s over de dansvloer springen. Toppunt van de avond/nacht is een momentje Europese bonkmuziek. Gringa´s blij, maar dansvloer leeg. Daarom duurt het nooit langer dan vijf minuten. Tijd om naar huis te gaan. Het wil wel eens gebeuren dat ik tegen een telefooncel aanloop. Dan is de kans groot dat ik Nederland even bel om het thuisfront te vertellen hoe goed het met me gaat. Maar ja... Nederland slaapt vanwege het tijdverschil van zes uur. Toch kan mn moeder het altijd erg waarderen, als ze zo midden in de nacht even mijn stem hoort:). Natuurlijk stap ik weer in de eerste de beste taxi die ik tegenkom en val thuis als een blok in slaap.
Ja...slik...het leven in Ayacucho was mooi!
Even mail checken.
Mijn ontbijt. Ik heb geen eigen keuken en loop bij het opvanghuis binnen. De kinderen eten chaplas, broodjes lucht waar ze boter of jam opdoen. Behalve boter, jam, smeerworst en kaas is er weinig beleg. De chaplas kwamen m´n oren uit en daarom ben ik overgestapt op yoghurt met cornflakes. Dan is het tijd voor de was. Een handwas wel te verstaan, wasmachines heb ik hier nog niet gezien. Eén van de moeders van de jongens doet mijn was, maar ik wil haar niet lastig vallen (of shockeren...) met mijn vieze onderbroeken en daarom doe ik dat netjes zelf boven op het dak van Los Cachorros in een grote wasbak. Maar dit gaat me slecht af: het ondergoed dat ooit wit was ziet nu erg troebel.
Even mail checken.
Tijd voor de dagactiviteit. Op vrije dagen kan ik natuurlijk van alles doen. Thee drinken bij m´n Hollandse amigitas. Winkelen in de stad. Een uur op straat hangen bij de weegschaal-kinderen. Spaans les. Een spontaan uitje buiten de stad met één van de jongens. Alle afstanden overbrug ik met de motortaxi. Waar ik in Holland lekker het fietsie zou pakken, moet hier de benenwagen gebruikt worden. Maar ik vind de benenwagen veel te veel te tijd in beslag nemen en neem daarom altijd een motortaxi. Anderen noemen het lui. Tussen de middag eten de kinderen hun eerste warme maaltijd. Twee keer per dag rijst werd me te veel. Er is één bakker in de stad die bruin multigranen brood verkoopt (goddank) waar de Holandesas vaste klant zijn.
Even mail checken.
Natuurlijk is het nodig dat er boodschappen gedaan worden. In het centrum zijn twee supermarkten waar vooral veel koekjes, frisdrank, snoep en koekjes te vinden zijn. Helaas geen rekken met knorr-kruidenzakjes. Voor groenten, fruit en vlees moeten we naar de markt. Heerlijk hoe de ´frisse´ waren daar liggen te broeien in buitentemperatuur, lees 25 graden. Aangezien mijn lichaam na een week of zes Ayacucho dubbele weerstand had opgebouwd, kan ik mijn maag gewoon alles hebben. Ik ben meestal erg moe van het zitten in de motortaxi dat ik op de markt gewoon even moet uitrusten. Tijd voor een verse vruchtensap. Op de Ayacuchaanse markten zijn rijen sappenbarren te vinden, waar je je eigen sap kan samenstellen. Appel met banaan, kiwi met wortel, mijn favouriet sinaasappel met ananas. En je krijgt er gratig een paar minuten geblabla met de verkoopster bij.
Even mail checken.
De andere vrijwilligsters wonen bij elkaar en hebben een keuken tot hun beschikking. Een keuken zonder koelkast, maar mét campinggasstelletje met twee pitjes. Daarbij genieten we van de aanwezigheid van huisdier Frits, de gezellige rat die het nodig vindt om overal zijn drolletjes achter te laten. In de keuken proberen we af en toe wat lekkers te kokkerellen, maar zonder de kruidenzakjes van de AH ben ik geen held (en ja mét zakjes kan ik zelfs gerechten verpesten). Ik kom niet verder dan pasta met een rode saus. Maar helaas, de laatste tijd komt het er zelden meer van. Uiteten of wat halen is spotgoedkoop en veel te makkelijk. U begrijpt, ik kom structureel vitaminen te kort.
Even mail checken.
Na het eten zitten we negen van de tien keer bij klusjuf op het bed, luisteren radio (tv, wat is dat?). Nee ik ga niet uitleggen dat we een breiclubje hebben, want dat bevestigt alleen maar het achterhaalde geiten-wollen-sokken-idee dat bestaat over ontwikkelingswerk. Als er meer mensen vrij zijn en we energie over hebben (wat in de eerste maanden veel meer voorkwam dan de laatste maanden) gaan we naar de stamkroeg Magia Negra, onder intimi Viagra Negra. We weten inmiddels redelijk de weg en mochten zelfs een keer ons eigen stokbrood kruidenboter (lees: pizzabodem met knoflook) klaarmaken. Een eventueel vervolg is de discotheek Maxxoh, waar alle ienimini Peruaantjes netjes in paartjes salsa-dansen. Het valt echt niet op dat er een paar lange, lompe, gekke gringa´s over de dansvloer springen. Toppunt van de avond/nacht is een momentje Europese bonkmuziek. Gringa´s blij, maar dansvloer leeg. Daarom duurt het nooit langer dan vijf minuten. Tijd om naar huis te gaan. Het wil wel eens gebeuren dat ik tegen een telefooncel aanloop. Dan is de kans groot dat ik Nederland even bel om het thuisfront te vertellen hoe goed het met me gaat. Maar ja... Nederland slaapt vanwege het tijdverschil van zes uur. Toch kan mn moeder het altijd erg waarderen, als ze zo midden in de nacht even mijn stem hoort:). Natuurlijk stap ik weer in de eerste de beste taxi die ik tegenkom en val thuis als een blok in slaap.
Ja...slik...het leven in Ayacucho was mooi!
-
27 December 2006 - 21:45
Loca:
Wie zijn die lekkere locas?!
We gaan nog 1 keertje gek doen in Maxxoh, hè, vrijdag ofzo..
X -
27 December 2006 - 21:56
Liesje:
Hoezo, klinkt dit bekend? Je gaat het missen (ik mis het), maar we zoeken wel een nieuwe Maxx'o! ;) hasta pronto profesora judith -
27 December 2006 - 22:08
Hallo Judith:
Nog één weekje en dan fijn een poosje vakantie. Kun je een beetje bijkomen en misschien ook wat afkicken. Denk nog maar even niet aan thuis, het is hier veel koud en mistig. Je mist hier wat het weer betreft niets. Geniet nog maar even lekker van het mooie weer.
groetjes Margôt
-
27 December 2006 - 22:32
Fredy:
Je laatste dienst gehad he, hoorde ik van Karin. Oeh... zwaar! En hey: de vrijdag kom je hierheen en ga je NIET met 'loca' naar Maxxoh, daar moet 'loca' maar een nadere avond voor zoeken! Heel heel heel veel sterkte deze dagen. Liefs!
-
28 December 2006 - 01:58
Klusjuf:
Hoezo geitenwollen sokken. Ik ben trots op mijn breikluppie op mijn bed met z´n allen. Ik aan het hoofdeinde en alle meiden er omheen.Ik heb de beroemste breiklup van de wereld...
Lief, ik mis je nu al!
Kus van Karin. -
28 December 2006 - 07:58
Mama:
Toch een redelijke daginvulling en gelukkig is/was er tijd genoeg naast het werken in het Los Cachorroshuis om te ontspannen.
Je werk zit er op, misschien nog hier en daar wat bijspringen, maar je bent niet meer ingeroosterd. Je vriendinnen zijn er ook bijna en die lijden je wel een beetje af van het naderende afscheid.
Gisteren over een maand kom je in Holanda aan, dus toch nog een mooie maand gewenst in Peru.
x Mama -
28 December 2006 - 08:01
Mama:
Gezellige foto's.... de appel valt niet ver van de boom..... -
28 December 2006 - 11:10
Matthanja:
Ha Judith,
Wat ging dit jaar toch snel voorbij, je komt alweer bijna naar huis... Geniet van je laatste weekjes, en tot volgend jaar! (Jammer dat je mijn afstudeerfeestje net gaat missen...) -
28 December 2006 - 12:32
Suzan:
kon gisteren niet meer wachten op je laatste berichtje dus sta niet als eerste in je boekje;)
Maar meid succes met je naderende afscheid en veel plezier met je maatjes de laatste maand
kuzzzzzzzzz -
28 December 2006 - 15:47
Ingrid:
Ik moet slikken bij je verhaaltje en reacties, net als bij Karins verhaal. Ga ik het ook zo moeilijk krijgen over een half jaar??? Ik hoop het, want dan hebben wij ook een super-tijd gehad!
Geniet er nog maar even van, heel veel plezier met je vriendinnen!
x -
28 December 2006 - 20:32
Barx2:
GAAF VERHAAL< Juud!
Ik heb echt hardop zitten lachen, hier in een stampvol internetcafe, in NZ!! Meisje, we moeten veel aan je denken.. Hou goed, maar vooral genieten!!
Succes met alles, tot later...
XXX Barx2 -
29 December 2006 - 13:16
Twilly:
Hoi Judith, Hier zijn we dan eindelijk weer, we genieten hier van het redelijke natte miezerige mistweer en denken wel aan jou hoor ook al mail ik niet zo vaak,Het is al zo vaak gewenst voor jou,:nog even genieten uithuilen bij je afscheid en blijdschap om toch ook weer iedereen die je dierbaar is in Holland weer gauw te zien.Maak je geen zorgen voor morgen want echt dat helpt niet. Genieten van nu en doen wat je hartje je ingeeft. Liefs van alle klussers hier,Schuur bij Freek, zolder/studio bij madelon en vakantie bij Roel,Lisette begint de 3e meet een nieuwe baan dus ik wordt heerlijk weer oppas oma!! Liefs van ome Huub en t willy Dikke kus voor onderweg> -
29 December 2006 - 13:46
Hannes:
Juud, je verhalen zijn super. Ik zal ze gaan missen als je weer terug bent in het hollandse!
Liefs hanneke
-
29 December 2006 - 15:59
Astrid:
jeetje...hoeveel nachtjes slapen nog voordat we je eindelijk weer zien?? Nou juut, veel plezier nog en we leven met je mee hoor! Het zal vast niet meevallen om daar je thuis te verlaten...Als je nou al je berichten bundeld in een boek, wordt vast een bestseller, de opbrengst daarvan weer schenkt aan Los Cachorros, heb je een reden om nog eens terug te gaan..(voor een maandje of zo dan hoor!)Kijk uit met het vuurwerk hé!!Trouwens, hier is het lekker eerder oud en nieuw! Kusje As
-
29 December 2006 - 16:32
Loes:
Juud Succes he! Zo raar allemaal. Van mij mag je wel weer naar Holland komen. Vind het weer hoogste tijd :). Doe Margreet en Anniek de groetjes en geniet van ze!
X -
29 December 2006 - 18:25
Mama:
Surprise voor Los Cachorros: Iemand van de schaatsclub heeft een grote donatie gedaan:
Kijk in je mailbox en op je bankrekening.....
Een hele goede oudjaarsactie!
x Mama -
29 December 2006 - 19:47
Fredy:
Hey, leuke vriendinnen heb je. Jullie komen vanavond hier niet eten (heel flauw!), maar tóch hoop ik dat jullie een supersjieke afscheidsavond hebben. Ook voor Karin en Esther. Geniet van de aandacht, bedankjes en liefde. Bye! -
29 December 2006 - 19:47
Fredy:
Oh ja...en er is nog een avond die je vrij houdt, he? -
29 December 2006 - 21:59
An (Los Cachorros):
Lieve Judith, nog bedankt voor alles wat je voor Los Cachorros hebt gedaan! Sterkte bij het afscheid en geniet van die laatste momenten in Ayacucho. -
10 Januari 2007 - 22:26
Aleski:
esta locaso las fotos, espero que siempre vengan a la taberna tu y todos tus amigos para que nuncan se olviden de ayacucho
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
