Twee werelden - Dos mundos

Mi amiga Karin heeft het mooi beschreven. Terug in Nederland, maar eigenlijk in twee werelden tegelijk. Ik woon weer in het bos in ‘s-Gravenzande, maar denk aan mijn Ayacuchaanse kamer met schreeuwende jongens op de achtergrond. Ik ben weer aan het werk, maar vergelijk stiekem de Nederlandse pubers met zakcomputers met de straatkinderen. Ik geniet van het Nederlandse eten, en besef dat ik de Peruaanse keuken echt niet mis. Ik fiets naar de korfbal en zie de voetballende knapen voor me op betonnen pleintjes in Peru. Ik kijk om me heen en verbaas me vaak over het feit dat elke centimeter hier georganiseerd lijkt.

Leven in twee werelden. Het leven oppakken in Nederland is een makkie, maar ondertussen zit er een totaal andere wereld in je achterhoofd. En dat is het moeilijke… Constant ben ik alles wat ik zie aan het vergelijken. Twee werelden met elkaar vergelijken die je niet met elkaar kunt vergelijken. KAPPEN Juud. Gewoon met het Nederlandse nu bezig zijn. Accepteren dat er een andere wereld is. Zoeken naar overeenkomsten is verwarrend. En daar moet ik mee stoppen.

Het leven in Holland oppakken. Werk helpt. Ik ben inmiddels aan de slag gegaan bij Haags Studiepunt waar ik pubers van 13/14 jaar help bij hun huiswerk. Hoewel deze kinderen alles hebben wat hun hartje begeert hebben ook zij behoefte aan een beetje aandacht. Ik moet soms nog wennen aan de afstandelijke manier van omgaan. In Peru was ik gewend om ook met fysiek contact de jongens te benaderen: een schouderklopje, een aai over de bol, even stoeien, handjeklap. Wanneer ik dit bij de Nederlandse pubers zou doen, zouden ze raar staan te kijken hahaha. Een enkele keer reageer ik nog in het Spaans op kinderen. Een automatisme van het afgelopen jaar: si of que?

En hoe kan ik die andere wereld in mijn hoofd en hart een rustig plekje geven. Werk voor Los Cachorros. Net zoals Ayacucho-vriendin Lieselot ben ik in het Nederlandse bestuur gegaan van de stichting waar ik in Peru voor werkte. Dé manier om op afstand betrokken te blijven met de straatkinderen. Dé smoes om elke week nog contact te mogen zoeken met Peru. Dé weg om rustig af te kicken van de intense belevenissen die achter me liggen. Mijn taak in het bestuur betreft de nieuwe vrijwilligers. Nieuwe kandidaten die naar Peru willen gaan komen bij mij terecht, zullen door mij voorbereid worden en gerichte begeleiding ontvangen om het werk goed te kunnen doen. Ik vind het geweldig leuk om zo keer op keer weer over Ayacucho te mogen vertellen.

En de Ayacucho-meiden? Ja, de ladies hebben elkaar al veel gezien. Karin, Jessy, Lieselot, Esther, Tine. We hebben al bij Karin op bed gezeten en thee gedronken; we zijn samen in de kroeg beland en schrokken van Nederlandse prijzen; Lies, Jessy en ik hebben een presentatie gehouden over het werk in Peru. En met Koninginnedag zullen we met de belgica’s erbij een reünie houden.
En ondertussen wordt Nederland gewoner en gewoner, word ik door het Nederlandse leven gezonder en gezonder (en lichter). Maar alles met de rijkdom van die andere wereld in het achterhoofd.

Liefs Judith
Ps: Onderstaand bericht is voor Peruaanse vrinden in Ayacucho

Hola amigos!
Lo que he escrito en holandes para ustedes, mis amigos en Peru. Vivo en Holanda, pero en mi mente en dos mundos. Vivo en Holanda, pero pienso tambien en Ayacucho. Trato comparar los dos mundos pero no se puede. Tan distinto es.
Hace un mes encontré trabajo, gracias a una amiga mia. Tengo que acostumbrar mucho, porque los jovenes los que ayudo son distintos que los jovenes de Ayacucho. Extraño la tranquilidad de Ayacucho. Hay mucho estress en Holanda y la gente no sabe descansar. Siempre está corriendo. Eso es lo que no me gusta. Lo bueno de Holanda es la comida. Me encanta comer las cosas holandesas. Jajajaja y además son mejores para mi salud...jaja ya he bajado algunos kilos.
Recien soy uno de los directivos de Los Cachorros. Me gusta hacer las cosas para Los Cachorros. Asi puedo seguir mi vida holandesa junto con mi experiencia bonita de Ayacucho. Voy a preparar los nuevos voluntarios que van a trabajar en Ayacucho. Me encanta contar las historias del año pasado. Asi puedo motivar a sus nuevos compañeros.

Las otras chicas, Lieselot, Jessy, Tine, Karin y Esther estan bien y ya hemos encontrado algunas veces. Proxima semana Jessy da una fiesta para su cumpleaños. Todos van alla. Pensamos mucho en ustedes!! Unas explicaciones de las fotos. 1. Mi deporte: hemos ganado un partido importante. 2. Yo, mi mama y mis sobrinas.

Espero que se vayan bien!
Besitos Judith